15.2.2022 Hordaland Nei til EU sin leiar Toril Mongstad: appell Torgalmenningen
Høge straumprisar og ei tilsynelatande handlingslamma regjering, førte til at heile landet mobiliserte til aksjonsdag 15. februar, det var markering på 21 stader frå nord til sør. I Bergen vart dei ei flott markering, sjølv om fakkeltoget var avlyst grunna ufyseleg og kaldt ver. Appellantane var mange, NHO, fellesforbundet, fagorganiserte og politiske parti, SV, SP, AP og Rødt. Frå Hordaland Nei til EU held fylkesleiar Toril Mongstad appell:
BergenAvisen har ein artikkel der du litt nede på sida finn opptak av heile markeringen på Torgalmenningen. Toril Mongstad si apell startar etter 18 minutter og 35 sekunder
Her er det Toril sa: I Hurdalsplattforma tar regjeringa til orde for å ta i bruk handlingsrommet i EØS-avtalen, med særleg vekt på nasjonal kontroll av bl.a. energi. Handlingsrommet er lite, viljen til handling minimal.
Straumprisane er høge, men det er berre eit symptom. Eit symptom på at noko er riv ruskande galt. For vanlege folk kan symptoma lindrast gjennom støtteordninga, enn så lenge.
Men regjeringa har ikkje lov til å gje økonomisk støtte, subsidiar, til industrien og alle dei bedriftene som opplever at straumrekninga kveler dei.
Det vil nemleg vera brot på EØS-regelverket, der dei frie marknadskreftene rår, og der fri flyt og forbod mot konkurranseregulerande tiltak, ville setja ein effektiv stoppar for den slags støtte. Då er me ved diagnosen.
Trass i dei mange åtvaringane frå mange hald, ikkje minst frå Nei til EU, gjekk Stortinget i mars 2018 inn for ACER som ein del av Energipakke 3 og EUs energiunion. Åtvaringane har slått til: dette har ført til auka prisar og manglande kontroll. No har me ei handlingslamma regjering som er bundne til regjeringsplattforma der EØS-avtalen er freda.
ACER bestemmer ikkje prisen, det er me samde om. Men ACER skal sikra at energiuninonen fungerer. Om ikkje, kan dei gripa inn blant anna via den norske reguleringsmyndigheiten, RME. Merk dykk: RME er totalt frikopla frå norsk politisk styring!
Kort fortald, desse forpliktande avtalar har resultert i at våre eigne folkevalde ikkje lenger har styring og kontroll på den viktige ressursen: rein kraft.
Er det slik me vil ha det? Skal politisk styring overlatast til Brussel og dei frie marknadskreftene? Skal lojaliteten til EU vera større enn lojaliteten til det norske folket? Eller skal våre folkevalde ta og ha styringa?
Det er dette det handlar om no.
Nei til EU er ei viktig stemme i denne kampen, og me veit at det finnes alternative avtalar for handel med EU, og med resten av verda. Me kjempar for at styresmaktene og ser dette før det er for seint.
Me får ikkje selja varene våre utan EØS-avtalen, vert det hevda. Det burde uroa både regjeringa, LO og NHO at me på sikt kanskje ikkje har varer å selja. Konkursramma, nedlagte eller utflytta bedrifter sikrar korkje arbeidsplassar eller eksport for Norge.
Her trengs brei mobilisering.
Ver med oss i kampen om nasjonal styring over krafta!